Związki poezji i nocy można wskazać w każdym czasie. Jednakże nigdy przedtem ani nigdy potem nie były one tak intensywne jak w epoce romantyzmu. Ich charakter mogłyby wyrazić takie słowa jak fascynacja, a nawet pasja. Najbardziej natężone i ontologicznie ważkie chwile poezji romantycznej mają swoje źródło w tym, co nocne. Noc to najwyrazistsze piętno romantyzmu, to jego estetyka, antropologia, filozofia i metafizyka. Przedstawione w książce utwory dają świadectwo temu, że romantyzm odnalazł w nocy, w różnorodnych jej fazach, półcieniach, w jej ciemnych tonacjach, źródło symboliki zdolnej wyrazić rozumienie świata i człowieka.
Konta bankowe, kredyty, porównanie
