Książka poświęcona jest twórczości lirycznej dwóch poetów-rówieśników: Leopolda Staffa (1878-1957) i Bolesława Leśmiana (1877-1937). Obaj zostali ukazani jako reprezentanci niepodobnych do siebie postaw artystycznych, które stanowiły ich odpowiedź na kryzys kultury początku XX wieku.
Opozycja Staff - Leśmian nie służy budowaniu trwałych historyczno-literackich konstrukcji, pozwala natomiast dostrzec...
Julius Zeyer (ur. 26 kwietnia 1841 r. w Pradze, zm. 29 stycznia 1901 r. tamże), czeski poeta, prozaik i dramatopisarz okresu modernizmu, przedstawiciel dekadentyzmu w literaturze czeskiej. Członek pisarskiej grupy skupionej wokół czasopisma Lumír.
Wesele to najsłynniejszy dramat Stanisława Wyspiańskiego , znanego polskiego pisarza, dramaturga i malarza tworzącego w czasach Modernizmu.
Fabuła sztuki zasadza się na prawdziwym wydarzeniu, do którego doszło w 1900 roku. Wówczas to poeta Lucjan Rydel poślubił chłopkę, Jadwigę Mikołajczykówną. Oprócz tego jednak, dramat zawiera liczne wątki symboliczno-wizyjne oraz fantastyczne.
Stanisław Wyspiański...
Pamiętnik Stanisława Przybyszewskiego. Część 1 "Wśród obcych", pierwodruk w "Tygodniku Ilustrowanym" w 1924 i „Rzeczypospolitej" w 1925, wydana osobno w Warszawie 1928, część 2 "Wśród swoich" nie ukończona, wydana pośmiertnie w Warszawie w 1930 roku. Autor tworzył tu własną legendę, próbował wytłumaczyć i rehabilitować własne życie i twórczość, przesadnie eksponował rolę odegrana przez siebie w życiu...
"Twórczość Tomasza Różyckiego, poety z roczników siedemdziesiątych, nie jest kojarzona z młodą poezją. Jej wyraźna kontynuacyjność każe myśleć o Różyckim jako spadkobiercy gigantów modernizmu, który dzieli poetyckie doświadczenie ze swoimi poprzednikami, a nie z rówieśnikami. Poezja ta jest w sposób dosłowny i metaforyczny związana z przestrzenią.
„Tomasz Różycki jest poetą obdarzonym niezwykłą...
Studium poświęcone cielesności w prozie Brunona Schulza i Witolda Gombrowicza. Autorka analizuje ich twórczość za pomocą takich kategorii jak transgresja, dezorganizacja i wieloznaczność oraz sytuuje ją w filozoficznych, antropologicznych i literackich kontekstach porównawczych. Wyjaśnia, jak problematyka cielesności pomaga pisarzom sformułować wizję człowieka i rzeczywistości, a także koncepcję kultury,...
Władysław Stanisław Reymont (1867-1925) to polski pisarz, nowelista i prozaik, jeden z najwybitniejszych twórców modernizmu w Polsce i Europie. Jest autorem między innymi takich powieści jak Ziemia Obiecana , czy nagrodzonych literacką Nagrodą Nobla Chłopów .
Chłopi to najbardziej znane dzieło Reymonta . Opowiada ono o dziejach mieszkańców wsi Lipce w ciągu 10 miesięcy. Powieść ta zdobyła uznanie...
Podstawowym doświadczeniem modernizmu jest sytuacja bycia-w-mieście. Z tego utożsamienia nowoczesności i urbanizmu biorą początek rozważania przedstawione w książce. Tradycję prowadzonych w niej refleksji nad miastem w jego wymiarze antropologicznym wyznaczają nazwiska Charles’a Baudelaire’a z jego koncepcją flâneura jako bohatera nowoczesności, Waltera Benjamina, wreszcie - Michela...
Jako jedno z najważniejszych doświadczeń historii XX wieku i modernizmu Zagłada przemawia do nas dzisiaj w języku śladów - jako wizualna migawka, materialny strzęp czy echo traumatycznej pamięci. Owa ocalała reszta jest tekstem Zagłady na równi z pisanymi świadectwami. Książka ta stawia pytanie o to, czym jest reszta i ślady pozostałe po uprzedmiotowionej ofierze i po przerobionej ludzkiej somie, a...
Kultura duchowa we wszystkich swoich przejawach nie zadowalała się starą treścią i starą formą i poczęła szukać wszędzie nowych dróg, nic więc dziwnego, że i kwestia religijna, będąca wyrazem najgłębszych tętn duszy ludzkiej, musiała w «nowożytnościach» innych dróg duchowych i dla siebie stworzyć drogę «nowożytną», by swą aktualnością złączyć się w harmonijny zespół z innymi...
